Стогадовы зруб у літвінскай вёсачцы
Хутчэй за ўсё першапачаткова гэта быў зруб свiронак. Канструкцыя відавочная і характэрная для дадзенага тыпу драўляных пабудоў.
Асаблівая рыса складаецца ў незвычайным, ўзмоцненым тыпе даху. Даху ўзмоцненаму суцэльным пластом бярвення, які служыць падставай для крокваў і лачанні. Такое ўзмацненне служыла абаронай ад хвацкіх людзей, якія маглі захацець скрасці багатыя разнасолы якія захоўваюцца ў свiронку.
Сягоння гэты зруб верагодна выкарыстоўваецца як гаспадарчае памяшканне ці як лазня, хоць коміна не відаць.
Прыгажосць, чысціня, парадак і высакароднасць беларускай вёскі прыкметна і відавочна. Гэта вельмі моцна адрознівае нас ад усходніх суседзяў, якія звыкнуліся жыць у гаўне.
Уся гэтая касота размясцілася ў вёсцы Гервяты, што на Гродзеншчыне.
Wood Architecture by Sergey Ozerny 
Неверагодна прыгожа! Дзякуй за настрой і айчынную непаўторнасць.
Ніхто акрамя мяне не займаецца захаваннем нашай народнай спадчыны ў галіне драўлянага домабудавання. Дзякуй што звяртаеш на гэта ўвагу і зазіраеш у госці.
Дзякую табе Сяргей, за экскурсію ў чыстае мінулае!!!
Гляджу, любуюся на гэтую прыгажосць і адчуваю, радзіму продкаў!
Твае словы лепшы стымул для маёй далейшай працы, дзякую.
Все вы шваль и колхозники недорусские
Ооооо, русский мир заглянул ;-))) давненько тебя дурака видно не было.
Фашисты!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
дело к полнолунию, ебанутых выносит на свет божий, прям «ВИЙ» какой-то :))
приезжай на Урал, я те покажу где «фашисты» прячутся :))
и «шваль колхозную» прихвати с собой, надеюсь что это что-то массивное
пару фокусов тебе с ней покажу!!!
Цікава, прыгожа. Але ж, мне падаецца, гэта прыгажосць штучная. Сапраўдны сялянскі двор, нават у вельмі добрага і руплівага літвінскага гаспадара, выглядае зусім не так прывабна як на гэтым цудоўным фота)
Зусім ня адзінкавая гэта прыгажосць. Вядома не кожны двор такі, але паглядзі напрыклад вось гэтую тупіковую вёску:
Больш фатаграфій і апавяданне тут.
Вядома, розніца навідавоку ва ўсіх кутках краіны. «Працуй пільна і будзе табе Вільна»)) Еўропа пачынаецца не за Гародняй, Брэстам ці Браславам, а у сваім двары)
Цалкам дакладна!
Пра гэта я таксама пісаў.
Вялікі дзякуй за натхенне да ўспаміну аб дзіцячых гадах, калі на ганку падобнага свірна мы дзецьмі цешыліся рознымі гульнямі.
Наша спадчына…