Да каханай і свабоднай Скандынавіі — рукой падаць!

Аднак, «рукой падаць» гэта для чалавека, а для дзяржавы Беларусь – далей, чым да Месяца. Нягледзячы на тое, што правадыроў у светлаю айчыннаю будучыню, як той казаў – до Киева раком не переставишь.

Прачнуліся ў пяць гадзін раніцы. Напісаў у Twitter – А далеко ли до города Таллина? Пока ещё очень далеко. Но, скоро станет ближе.

Беларусь, Літва, Латвія, Эстонія – імгненне, калі за рулём тата.

І вось у 15:47 таго ж дня, Паўднёвае ўзбярэжжа Эстоніі, Балтыйскае мора, 31 кастрычніка 2017 года.

Ветрана, але выдатнае надвор’е.

Аксіёма і Парадокс у вобразе.

Заначуем у Таліне. Горад рамантычны і прыгожы, як заўсёды, асабліва сёння, ў ноч Хэлоўіна.

Раніца наступнага дня, у Таліне снег.

Від на горад з дванаццатай палубы (паверху) лайнера Tallink Europa.

Аксіёма Анастасія гатовая да чарговага (збіліся з рахунку) марскога падарожжа.

На палубу прыляцеў альбатрос (?) Фатаграфуем з двух метраў, не баіцца. Фатаграфія не перадае маштаб, ён памерам з вялізнага пеўня.

Не стану бянтэжыць чытача раскошай карабля, яго рэстаранамі, барамі і крамамі. Скажу толькі, што дзіцячы цэнтр – выдатны. У Мінску за такія немалыя грошы бяруць, а тут – радуйся на здароўе.

Аўгуст Ян і Парадокс Персей пранікаюцца асалодай.

Пасярэдзіне Балтыйскага мора ў Аўгуста Яна сваё ўласнае мора рознакаляровых шарыкаў.

Пасярэдзіне Балтыкі нас абганяе амаль у два разы больш быстраходны (але і менш раскошны) Tallink Superstar.

Каб цябе халера!

Ўцёк, маленькі. Добра, не бяда. Праз тыдзень мы на плячах яго брата хвалебна і хутка пакатаемся.

Прыехалі, вось і слаўны горад Хельсінкі, Фінляндыя. Хлопцы на маламерным судне пад ветразем ідуць, першае лістапада! Тым часам, беларусы радуюцца, што Бог уключыў ім ацяпленне ў хрушчоўках.